Max-Ernst-Museum

In november 2002 begon de verbouwing van het classicistische Benediktus-huis uit 1844 tot het Max-Ernst-Museum. Als dragende kracht fungeert een stichting met de partners Stad Brühl, Kreissparkasse en Landschaftsverband. Kernstuk van de museumcollectie zijn werken die de stad Brühl vanaf 1969 verzamelde, alsmede grote convoluten uit de nalatenschap van Max Ernst en het bezit van andere particuliere verzamelaars die de Kreissparkasse Keulen in 1999 verwierf.

Van het omvangrijke volume van de aanbouw is in eerste instantie alleen het lichte, gracieuze paviljoen met ingang en kassa te zien dat zich in de U-vorm van het bestaande gebouw voegt. Vanaf hier leidt een trap naar het souterrain. De zaal voor wisseltentoonstellingen en een auditorium strekken zich bijna tot onder het volledige, nieuwe voorplein uit. Begaanbare glasvlakken vormen de verbinding met het oppervlak en laten daglicht in de tentoonstellingszaal binnendringen. Bij de ingang geven Lightcast downlights voor laagspannings-halogeenlampen verblindingsvrij, sprankelend licht.

De verlichtingstechniek in de expositiezaal is in installatiekanalen in het betonnen plafond gemonteerd. Daarbij combineerden de lichtplanners van „Licht Kunst Licht" diffuus stralende armaturen achter gesatineerde afdekkingen met cardanisch richtbare spotinzetstukken voor de accentverlichting. ERCO 3-fasen-spanningsrails bieden extra montagemogelijkheden voor spots en breedstralers. Door rolgordijnen is het mogelijk om het daglicht te doseren dat door de bovenlichten stroomt. Daardoor is de zaal ook geschikt voor mediale presentaties.

In het bestaande bouw wordt de permanente tentoonstelling gepresenteerd met schilderijen, grafieken en plastische werken uit alle scheppingsperiodes van de kunstenaar. Documenten uit het leven van Max Ernst ronden het beeld af. Witte wanden en lichte, houten vloeren scheppen een lichte sfeer. De meeste galerieruimten zijn door hun vensters natuurlijk verlicht. Halftransparante rolgordijnen dempen het daglicht volgens een conservatorisch verdedigbare maatstaf.

Deze natuurlijke basisverlichting wordt door een klassiek galerieverlichtingsconcept aangevuld: aan ERCO spanningsrails zijn Optec spots en wallwashers gemonteerd om de expositiestukken met accentlicht naar de voorgrond te brengen. De centrale, voormalige „danszaal" met de bekende, grote sculpturen, zoals het ensemble van figuren „Capricorn" (afbeelding links), is bovendien uitgerust met Lightcast laagspannings-halogeen-downlights voor verblindingsvrije, algemene verlichting.

Hoogwaardige lichttechniek en compacte afmetingen kwalificeren de familie Optec spots voor het gebruik in galerieën met een eerder intiemere sfeer, zoals in het bestaande gebouw van het Max-Ernst-museum. Als wallwashers maken ze de gelijkmatige en in grote mate relectievrije verlichting mogelijk; zelfs van die werken die om veiligheidsredenen achter een plexiglasruit hangen. Voor de spots is toebehoren, zoals beschermingsfilters of sculptuurlenzen verkrijgbaar. Door de dimpotentiometer aan de elektronische transformator van de laagspanningsspot kunnen conservatorische eisen voor de verlichtingssterkte nauwkeurig worden nageleefd.

Max-Ernst-Museum
Comesstraße 42
50321 Brühl
Tel.: 0049 (0) 2232-5793110
Fax: 0049 (0) 2232-5793130
E-mail: info@maxernstmuseum.de
maxernstmuseum.lvr.de

Oplevering: september 2004
Opdrachtgever: Stad Brühl
Permanente tentoonstelling (bestaande bouw): 1000 m²
Wisseltentoonstelling (souterrain nieuwbouw): 500 m², 5 m lichte hoogte
Evenementenzaal: capaciteit voor ca. 350 personen

Architectuur:
Architectencollectief Van den Valentyn Architectuur, smo Architectuur, Keulen
Thomas van den Valentyn, Gloria Amling, Seyed Mohammad Oreyzi
www.vandenvalentyn.de

Lichtplanning:
Licht Kunst Licht, Bonn
www.lichtkunstlicht.de

www.licht-architektur-preis.de