Hoekig en rond

Hoekig: gelijkmatig licht voor kubus

De waarneming van vlakke oppervlakken wordt door een gelijkmatig lichtsterkteverloop van het licht ondersteund. De uniformiteit in het verticale en horizontale vlak laat de wanden effen lijken en vergemakkelijkt het herkennen van de rechthoekige en vlakke ruimtelijke structuur. De gelijkmatigheid van de verlichting laat het object in zijn totaliteit werken. Wallwashers bereiken bij deze verlichtingstaak een zeer goede uniformiteit.

Hoekig: onregelmatig licht

Door lichtpatronen kunnen vlakke oppervlakken zo worden vormgegeven, dat ze de indruk van een welving oproepen. Het golfvormige verloop van licht en donker op een wand kan een dergelijke indruk wekken.

Rond: uniform licht

Door een cilinder kan de ruimtelijkheid door een zeer gelijkmatige lichtsterkteverdeling worden bereikt.

Rond: onregelmatig licht

Als men ronde elementen plastischer wil laten werken, is bijvoorbeeld een verlichting van twee zijden aan te raden, waarbij de lichtsterktegradiënt de vorm onderstreept.

Rond: vorm benadrukken met licht

Ter verduidelijking van de organische structuur benadrukt de accentverlichting het schaduwverloop van de contouren en de oppervlakkrommingen van de sculptuur. Dit onderstreept de leesbaarheid van het object. Het uitsluitend verlichten van de sculptuur richt het visuele zwaartepunt op de amorfe vorm en brengt de rechthoekige draagconstructie naar de achtergrond. De smalle stralingshoek van de spots vermijden ook bij wisselende waarnemingsposities in ruimte de verblinding en zorgen zo voor een goed visual comfort.

Rond: Vorm met licht variëren: scène 1

Voor het markant naar voren laten komen van afzonderlijke krommingen zetten spots accenten op uitsneden van de totale vorm. De herkenbaarheid van de totale vorm verschuift ten gunste van een accentuering van speciale gedeelten.

Rond: Vorm met licht variëren: scène 2

Het overdrijven van details leidt tegelijkertijd tot een dramatische enscenering.

Rond: Vorm met licht variëren: scène 3

Het vlakke verlichten van complexe gehelen presenteert het object daarentegen in zijn totaliteit, en vermindert tegelijkertijd ook de modellering. Door het lagere contrast van licht en schaduw op het object heeft dit niet een even spannend effect als bij de inzet van gericht accentlicht. Dit leidt er bij de waarnemer toe, dat hij of zij vormverlopen niet zo eenvoudig kan registreren. De gelijkmatige verlichting door middel van een brede stralingshoek vereist ten dele onconventionele armatuurposities zoals vanaf de zijkant of op de vloer, om schaduwvorming op onderzijden uit te sluiten. Dit leidt er echter toe, dat er schaduwen ontstaan door de waarnemer zelf, wanneer deze voor het object staat, en dat er verblindingen kunnen optreden.