Bij de verlichting van uitgestrekte façaden is het belangrijk om niet alleen bij de simulatie en visualisatie in een grote schaal te denken. Ook bij de montagelocaties van de armaturen zijn creatieve oplossingen aan de orde – zo kunnen de uitdagingen worden overwonnen van de afmetingen van de gebouwen.
Om grote gebouwen op efficiënte wijze te ensceneren in het stadsgebied, zijn speciale concepten, methoden en werktuigen vereist. Monumentale oriëntatiepunten in hun totaliteit van buitenaf te verlichten, zou onevenredig hoge energiekosten betekenen. Het alternatief is om zich te concentreren op de in het stadsgebied effectieve vlakken en architectonische bijzonderheden – zoals bij de verlichting van de Dom van Milaan gebeurde. Voor voorbijgangers is de verlichting in de onderste zone bijvoorbeeld relevant. De bovenste verdiepingen en een verlicht dak maken een gebouw zichtbaar in de skyline.