De onbedekte betonbouw van het Barbican Centre behoort tot de meest prominente voorbeelden van het brutalisme in Groot-Brittannië. Nadat de bijbehorende kunstgalerie ongeveer 30 jaar met conventionele ERCO lichtwerktuigen werd verlicht, heeft nu de conversie naar de meest moderne LED-techniek plaatsgevonden.
Het Barbican Centre in Oost-Londen is één van de grootste cultuur- en congrescentra van Europa. Het bevindt zich in een stadswijk die tijdens de Tweede Wereldoorlog vrijwel volledig werd vernield. Voor de nieuwe vormgeving werd in de jaren 50 een wedstrijd uitgeschreven. De winnaar was het architectenbureau Chamberlin, Powell and Bon dat zich met zijn ontwerpen richtte op het brutalisme. „Barbican“ betekent inhoudelijk „Vesting“. Naast de onbedekte betonbouw zijn de kenmerken de zichtbaarheid van de materialen en constructies, alsmede de sobere en heldere vormen. Na een jarenlange plannings- en bouwperiode opende Koningin Elisabeth II in 1982 het Barbican Centre. De koningin noemde het gebouw een Wonder van de moderne tijd.